Рассказ Распутина В. Г. называется именно "Уроки французского", потому как всё действие произведения разворачивается вокруг учительницы этого самого французского языка Лидии Михайловны. Но, стоит заметить, что Лидия Михайловна не просто учит детей иностранному языку, а вместе с тем она учит детей жизни, а именно доброте и взаимо Учительница старается всеми своими силами.
Лидия Ивановна в рассказе обычному мальчишке из простой семьи с французским, проводя при этом занятия на дому. В итоге она видит, что мальчик нуждается, но не принимает. И она решилась играть с ним в азартные игры и намеренно проигрывать лишь бы мальчик смог себе купить продукты.
Очень хороший и поучительный рассказ, читая его, действительно начинаешь задумываться о том, что что-то в жизни нужно менять, нужно людям, нужно делать добро.
Серж Мілеўскі — адзін з герояў аповесці К.Чорнага «Насцечка». Ён быў вышэйшы і мацнейшы за сваіх аднакласнікаў, лепш за іх апрануты. Але пісьменнік падкрэслівае, што «ў вачах яго свяцілася гэтулькі самазадавальнення, гэтулькі ўцехі з самога сябе, што здавалася, — гэты маладзенькі францік зараз заплюе вочы ўсяму свету». Серж нахабны, злосны і адначасова труслівы, баіцца адказваць за свае ўчынкі. Ніхто і не чакае ад Сержа нічога добрага. Ён, нібы сыты і распешчаны звярок, «палюе» на дзяўчатак. Яго цешаць іх пакуты, слёзы. Не паважае Серж і старэйшых: пажылога чалавека называв дурнем і старым чортам.Сержа не любілі ў класе. У яго не было сяброў, акрамя белабрысага Мішкі, які прымаў удзел ва ўсіх Сержавых помстах. Адносіны Сержа і Мішкі былі толькі падобныя на сяброўскія. Хлопцы разам помсцілі старому чалавеку, разам наведвалі школьны буфет. Але сапраўднымі сябрамі яны не былі. Мішка карыстаўся Сержавымі здабыткамі, а на тое, каб дапамагчы аднакласніку пазбавіцца памылак, Мішкі не хапала. Аўтар называв яго падхалімам і падлізнікам. Серж хацеў, каб яго лічылі героем, але няправільна разумеў геройства і зусім не ведаў, што такое сапраўдная дружба. Ён не любіў працаваць, не ўмеў ладзіць з аднакласнікамі, у яго былі абмежаваныя інтарэсы. Серж думаў, што калі яго бацька карыстаецца аўтарытэтам у горадзе, то частка бацькавай славы дастанецца і яму.
Рассказ Распутина В. Г. называется именно "Уроки французского", потому как всё действие произведения разворачивается вокруг учительницы этого самого французского языка Лидии Михайловны. Но, стоит заметить, что Лидия Михайловна не просто учит детей иностранному языку, а вместе с тем она учит детей жизни, а именно доброте и взаимо Учительница старается всеми своими силами.
Лидия Ивановна в рассказе обычному мальчишке из простой семьи с французским, проводя при этом занятия на дому. В итоге она видит, что мальчик нуждается, но не принимает. И она решилась играть с ним в азартные игры и намеренно проигрывать лишь бы мальчик смог себе купить продукты.
Очень хороший и поучительный рассказ, читая его, действительно начинаешь задумываться о том, что что-то в жизни нужно менять, нужно людям, нужно делать добро.
Серж нахабны, злосны і адначасова труслівы, баіцца адказваць за свае ўчынкі. Ніхто і не чакае ад Сержа нічога добрага. Ён, нібы сыты і распешчаны звярок, «палюе» на дзяўчатак. Яго цешаць іх пакуты, слёзы. Не паважае Серж і старэйшых: пажылога чалавека называв дурнем і старым чортам.Сержа не любілі ў класе. У яго не было сяброў, акрамя белабрысага Мішкі, які прымаў удзел ва ўсіх Сержавых помстах. Адносіны Сержа і Мішкі былі толькі падобныя на сяброўскія. Хлопцы разам помсцілі старому чалавеку, разам наведвалі школьны буфет. Але сапраўднымі сябрамі яны не былі. Мішка карыстаўся Сержавымі здабыткамі, а на тое, каб дапамагчы аднакласніку пазбавіцца памылак, Мішкі не хапала. Аўтар называв яго падхалімам і падлізнікам. Серж хацеў, каб яго лічылі героем, але няправільна разумеў геройства і зусім не ведаў, што такое сапраўдная дружба. Ён не любіў працаваць, не ўмеў ладзіць з аднакласнікамі, у яго былі абмежаваныя інтарэсы. Серж думаў, што калі яго бацька карыстаецца аўтарытэтам у горадзе, то частка бацькавай славы дастанецца і яму.