В поэме рассказывается о бедном, ничтожном петербургском жителе Евгении, неумном, неоригинальном, ничем не отличающемся от своих собратий, который был влюблен в Парашу, дочь вдовы, живущей у взморья. Наводнение 1824 года снесло их дом; вдова и Параша погибли. Евгений не перенес этого несчастия и сошел с ума. Однажды ночью, проходя мимо памятника Петру I, Евгений, в своем безумии ему несколько злобных слов, видя в нем виновника своих бедствий. Расстроенному воображению Евгения представилось, что медный всадник разгневался на него за это и погнался за ним на своем бронзовом коне. Через несколько месяцев после того безумец умер.
Қыз Жібек ақылына көркі сай, атына заты сай қыз. Сонымен қатар ол инабатты әрі ибалы тәрбиелі қазақтың қарапайым қызы. Қыз жібек негізінен өте ақылды, сабырлы,тереңінен ойлайтын жан Төлеген батыр ,жүрекжұтқан қайсар бала. Қыз жібекті іздеп кетуге бара жатқан кезде әкесінің тілін алмай, теріс бата алды. (Сонда бұнан төлегеннің өз дегенімен жүретінін байқауымызға болады.) Әкесінің тілін алмағаннан кейін төлеген қыз жібектің еліне бара жатқан кезде ол қаза табады.
Бекежан - сұм, қатыгез қаскөй адам. Төлегенді өлтірген соның адамдары. Оның мақсаты Төлегенмен Қыз Жібекті бірге қоспай, Жібекпен өзі қосылғысы келді.
Қыз Жібек ақылына көркі сай, атына заты сай қыз. Сонымен қатар ол инабатты әрі ибалы тәрбиелі қазақтың қарапайым қызы. Қыз жібек негізінен өте ақылды, сабырлы,тереңінен ойлайтын жан Төлеген батыр ,жүрекжұтқан қайсар бала. Қыз жібекті іздеп кетуге бара жатқан кезде әкесінің тілін алмай, теріс бата алды. (Сонда бұнан төлегеннің өз дегенімен жүретінін байқауымызға болады.) Әкесінің тілін алмағаннан кейін төлеген қыз жібектің еліне бара жатқан кезде ол қаза табады.
Бекежан - сұм, қатыгез қаскөй адам. Төлегенді өлтірген соның адамдары. Оның мақсаты Төлегенмен Қыз Жібекті бірге қоспай, Жібекпен өзі қосылғысы келді.