В
Все
М
Математика
О
ОБЖ
У
Українська мова
Х
Химия
Д
Другие предметы
Н
Немецкий язык
Б
Беларуская мова
М
Музыка
Э
Экономика
Ф
Физика
Б
Биология
О
Окружающий мир
У
Українська література
Р
Русский язык
Ф
Французский язык
П
Психология
О
Обществознание
А
Алгебра
М
МХК
Г
География
И
Информатика
П
Право
А
Английский язык
Г
Геометрия
Қ
Қазақ тiлi
Л
Литература
И
История
Shinesss7
Shinesss7
15.01.2022 06:57 •  Литература

Произведение "Ася". Пока мечтаешь о работе, так и паришь орлом; землю, кажется, сдвинул бы с места — а в исполнении тотчас слабеешь и устаёшь. Скажите кто из персонажей это говорит.

Показать ответ
Ответ:
Жил-был мальчик, ему было 9 лет. И этот мальчик мечтал попасть в будущее, узнать какие там технологии. Но как и все мальчишки он проказничал. То вазу разобьет, то кнопку учительнице подложит. Часто лазал в чужие сады за яблоками. И вот однажды его маме позвонил телефон. — Алло? Кто говорит? — Здравствуйте Тамара Викторовна! Мы тут такое обнаружили, такое! — Хорошо, я сейчас приеду! — сказала мама мальчика и положила трубку. Дело в том, что его мама работала ученым, и постоянно изобретала какие-то штуки, вот мальчик и подумал что это они машину времени изобрели. Тогда мальчик вскочил, увидив что мама одевается. Подбежал к шкафу, схватил свою куртку, оторвав карман и побежал к маме. — Мама, Мама! А можно мне с тобой, посмотреть изобретение!? — Зачем? Изобретение как изобретение... Ничего необычного... — Ну мо-о-ожно? — Ладно, пошли. Мальчик одел полу порванную кепку и они вышли из дома. Странно было на них смотреть - красиво одетая мама и небрежно одетый сын. Когда они пришли, мальчик затаил дыхание - сейчас он увидит машину времени! Мама зашла в большой кабинет и следом влетел ее сын, перевернув две колбы. — Вот, смотрите. — сказал один из ученых — Это микрофон который может записывать музыку и играть ее много раз! К тому же он беспроводной, работает на батарейках. — пояснил второй ученый — Здорово! - Удивилась мама. Но тут их перебил мальчик: — А где же машина времени?! — Какая машина времени? — С недоумением спросил первый ученый — Простите, моего сына. Мы сейчас! Отведя его в сторону мама спросила: — Какая машина? — Машина времени, с ее можно попасть в будущее. — А ты знаешь, чтобы попасть в будущее, нужно хорошо вести себя в Посмотри сколько плохих дел ты за сегодня сделал! Так ты никогда не попадешь в будущее! — Прости, мама! Я больше не буду я буду делать добрые дела! И он сказал правду, каждый день не обходился без добрых дел. Если не нравится, можешь немного изменить что-нибудь.
0,0(0 оценок)
Ответ:
mashadadihf
mashadadihf
28.02.2021 19:36

ответ:

объяснение:

паўлінка і пан быкоўскі з'яўляюцца цэнтральнымі вобразамі камедыі  

"паўлінка". увесь сюжэт п'есы будуецца на ўленні і  

і гэтых двух герояў. такі прыём дазволіў аўтару стварыць не  

толькі каларытныя і запамінальныя вобразы, але і цудоўную, адметную  

беларускую камедыю.  

паўлінка з'яўляецца ўжо ў першым акце п'есы, і ўсе далейшыя падзеі  

прама або ўскосна звязаны з ёю. хаця, зрэшты, яна і ёсць тая прычына,  

з-за якой пачынаецца ўвесь сыр-бор. паўлінка — маладая, прыгожая і  

прывабная сялянская дзяўчына. у потайкі ад бацькі яна сустракаецца са  

сваім каханым сялянскім хлопцам якімам, якога яе бацька ненавідзіць за  

"палітыку". для далейшага развіцця п'есы я. купала выкарыстоўвае даволі  

распаўсюджаны літаратурны сюжэт: больш заможны і "радавіты" шляхцюк  

сватаецца да дзяўчыны, увесь пасаг якой — яе дзявочая прыгажосць, а таму  

купіць гэты тавар, на яго думку, вельмі лёгка. звычайна, здавалася б,  

сюжэт аб ня-роўным шлюбе аўтар уздымае да ўзроўню нацыянальнай праблемы.  

за знешняй згодай паўлінкі з воляю бацькі, які знайшоў жаніха на  

кірмашы (даволі сімвалічны момант) , прыхаваны пратэст дзяўчыны.  

быкоўскі з'яўляецца ў творы толькі ў другой дзеі, на вечарынцы ў  

крыніцкіх, хаця задоўга да з'яўлення героя п'есы глядач ужо і  

падрыхтаваны да адпаведнага яго ўспрыняцця (са слоў паўлінкі і яе  

бацькі). быкоўскі сватаецца да дзяўчыны. ён са скуры вылузваецца дзеля  

таго, каб прадэманстраваць перад гасцямі і паўлінкай сваю "вышэйшасць" і  

"разумнейшасць". дзеля гэтага быкоўскі адкрыта пагарджае ўсім  

"мужыцкім", асабліва беларускімі песнямі і танцамі. яму здаецца, што  

дзяўчына, убачыўшы разумнага, кемлівага і багатага пана, адразу дасць  

сваю згоду на шлюб. зрэшты, гэта яго не надта хвалявала, бо бацька  

паўлінкі сцяпан крыніцкі ўжо загадзя з "зяцем" аб усім іўся. поўны  

гонару і фанабэрыстасці, упэўнены ў сабе, не разумеючы камічных  

сітуацый, у якіх ён аказваецца, паўстае перад намі пан адольф. аднак усё  

гэта падкрэслівае ягоную дурасць і недальнабачнасць. таму быкоўскі  

дасягае сваімі паводзінамі адваротнага выніку: усе героі, за выключэннем  

сцяпана крыніцкага, адкрыта кпяць з яго. аднак пан быкоўскі не звяртае  

на гэта ўвагі і яшчэ з большай сілай спрабуе падкрэсліць сваю  

"панскасць", ад чаго становіцца яшчэ больш нізкім, нікчэмным, мізэрным. у  

выніку нават сам крыніцкі, які хацеў бачыць у ім свайго зяця, з ганьбаю  

выганяе пана са сваёй хаты.  

паўлінка, пан быкоўскі — гэта своеасаблівая пара  

герояў, з дапамогай якой аўтар выяўляе два розных падыходы да адвечнага  

беларускага пытання — пытання "мужыцкасці" і "панскасці, шляхетнасці".  

сватанне быкоўскага выклікае ў паўлінкі спачатку іронію і смех, а потым,  

калі ўсім стала зразумела, што за шляхетнасцю і ганарыстасцю пана  

нічога больш няма, — пагарду. паўлінка разумее, што не так лёгка  

перамагчы бацькаву волю, калі ісці напралом. таму яна скарыстоўвае іншы  

шлях: спачатку паказвае ўсім, хто такі на самой справе пан быкоўскі, а  

потым сама выбірае свой лёс.  

сапраўды, колькі смеху выклікаюць у чытача тыя сцэны, дзе пан  

быкоўскі вучыць паўлінку "панскім" танцам, або дзе пана памылкова  

прымаюць за выкрадальніка паўлінкі. у я. купалы гэта зусім не смех дзеля  

смеху. вобразам паўлінкі аўтар сцвярджае высокую чалавечую годнасць  

простых людзей; сцвярджае, што шляхетнасць — гэта стан душы чалавека,  

які не атрымаеш у спадчыну разам з родавым маёнткам.  

п'еса, напісаная на пачатку xx ст. , ужо мела сваіх папярэднікаў.  

"быкоўскія" свайго часу востра крытыкаваліся ў "пінскай шляхце" в.  

дуніна-марцінкевіча, "модным шляхцюку" к. каганца. я. купала ў вобразе  

быкоўскага змог настолькі ўдала акумуляваць і сінтэзаваць адмоўныя рысы  

літаратурных герояў ранейшых твораў, што вобраз адольфа быкоўскага стаў  

сімвалічным, а яго прозвішча і імя ператварылася з уласнага ў агульнае,  

назыўное.  

надеюсь

0,0(0 оценок)
Популярные вопросы: Литература
Полный доступ
Позволит учиться лучше и быстрее. Неограниченный доступ к базе и ответам от экспертов и ai-bota Оформи подписку
logo
Начни делиться знаниями
Вход Регистрация
Что ты хочешь узнать?
Спроси ai-бота