Сочинение-рассуждение по теме русские писатели и их взгляды на любовь. допустим Лесков. Любовь в произведениях русских авторов, леди магбет и тд. О разных проявления любви и как к этому относятся герои в произведениях.
Алып Ер Тоңа - өте көне замандарда өмір сүрген түркілердің көсемі. Иранның ұлы ақыны Фирдоусидің " Шаһнама" кітабының (XI ғ.) кейіпкері болған. Онда Алып Ер Тоңа - Афрасияп Тұранның (Түр елі - түркілер) патшасы болып суреттеледі. Ақыл-айласымен, күшімен, біліктілігімен ел есінде мәңгілік қалған тарихи тұлға.
Алып Ер Тоңаның төрт ұлы болған. Олар: Барысхан, Қарахан, Шиде, Алак. "Алып Ер Тоңа" дастанының қысқаша мазмұны төмендегідей: түркілердің ата мекені Тұранға көрші отырған Иран елінің әскері қайта-қайта шабуыл жасап, тыныштық бермейді. Тұран елінің сұлу қыздарын, асыл бұйымдарын, қоңды малдарын әкетеді. Диқандардың енді ғана жайқалып өсіп келе жатқан егіндерін, бау-бақшаларын парсы әскері таптай береді.
Сол заманда Тұран елінде "арыстандай айбарлы, жолбарыстай жүректі, көк бөрідей тәкаппар Ер Тоңа" деген батыр жігіт бар екен. Ер Тоңа елден көп нөкер жинап, Иран әскеріне қарсы шығады.
Ақыры Тұран әскері жеңіп, Иран әскері ойсырай жеңіледі. Сол күннен бастап Ер Тоңаны "алып" деп атай бастайды. Енді ол халық алдында " Алып Ер Тоңа "деп аталады да Тұран патшасының тағына отырады.
Алып Ер Тоңа қайтыс болғанда, артында калған елі жоқтау шығарған. Сол жоқтау атадан балаға жетіп XI ғасырда Махмұт Қашқари жазған "Түркі сөздерінің жинағы" деп аталатын кітапқа енген. Бұл жоқтау ежелгі түркі әдебиеті мен фольклорінің алғашқы нұсқаларының бірі болып есептеледі . Жоқтау жырында опасыз дүниенің Алып Ер Тонаны да аямағаны, түркілердің оның қазасына қайғырып, бөрідей ұлып, жағасын жыртып жылағаны айтылады. Жоқтауда: "Ажал оғы жақсыларды құлатты, жамандар қалды",- дейді. Бұл жырдың қазақ халқының әдет-ғұрпындағы жоқтау айту салтының өте көне заманнан келе жатқанын байқаймыз. Жоқтау жырындағы ұйқастың да өзіндік ерекшелігі бар. Әдетте, шумақтың алғашқы үш тармағы (мысалы, бірінші шумағын алсақ, өлді ме? қалды ма? алды ма?) өзара ұйқасып, ал соңғы тармағы келесі шумақтың ақырғы жолымен ұйқасып (жыртылар, сүртілер) байланысады.
«капитанская дочка» - глубоко народное произведение. пушкин провел огромную работу по поиску материала для написания повести: читал архивные материалы, общался с очевидцами пугачевского восстания, собирал народные песни, пословицы, поговорки. поэтому повесть можно назвать и близкой к простым людям.
почти все эпиграфы к главам взяты из народного творчества. особое место в произведении занимает «заунывная бурлацкая» песня «не шуми, мати зеленая дубравушка» из главы «незваный гость». ее вдохновенно пели разбойники на пиру, посвященном взятию крепости. гринев, несмотря на свою молодость, все же понял ее глубокий смысл и был поражен услышанной «песней про виселицу, распеваемой людьми, обреченными виселице».
сюжет песни таков: грозный царь спрашивает детинушку, «крестьянского сына», с кем он воровал, «с кем разбой держал», еще много ли с тобой было товарищей? на что крестьянский сын отвечает «надеже православному царю»: «что товарищей у меня было четверо» : темная ночь, булатный нож, добрый конь и тугой лук. за такое признание жалует царь-государь мальчишке «виселицу». песня поражает читателя жизненностью и глубиной. эта песня – иллюстрация того, что власть всегда сильнее народа, что такие ситуации были, есть и будут в действительности. но эта песня также доказывает, что будут и «крестьянские сыны», воришки и бунтари, которые смогут сказать слово против, взглянуть в глаза врагу, не таясь во всем признаться, чтобы затем достойно погибнуть.
пугачев умен и прекрасно понимает, какую опасную игру затеял, но надеется : «а разве нет удачи удалому? ». понимают свое далеко незавидное положение и другие участники пира, соратники пугачева.
цель этой песни заключается в том, чтобы показать силу народа, который готов открыто бороться за свои права, не пугаясь предстать перед судом. пушкин перед песней подмечает, что ее любили разбойники, она была им близка тем, что рассказывала об их жизни. и, наверное, поэтому в момент победы, кажущейся радости, они поют песню о виселице… пугачев и его товарищи понимали безнадежность своего положения, но не могли больше стоять в стороне и спокойно смотреть, как крепостное право все больше превращает крестьян в рабов.
неограниченные возможности для обучения без рекламы со знаниями плюс
Алып Ер Тоңа - өте көне замандарда өмір сүрген түркілердің көсемі. Иранның ұлы ақыны Фирдоусидің " Шаһнама" кітабының (XI ғ.) кейіпкері болған. Онда Алып Ер Тоңа - Афрасияп Тұранның (Түр елі - түркілер) патшасы болып суреттеледі. Ақыл-айласымен, күшімен, біліктілігімен ел есінде мәңгілік қалған тарихи тұлға.
Алып Ер Тоңаның төрт ұлы болған. Олар: Барысхан, Қарахан, Шиде, Алак. "Алып Ер Тоңа" дастанының қысқаша мазмұны төмендегідей: түркілердің ата мекені Тұранға көрші отырған Иран елінің әскері қайта-қайта шабуыл жасап, тыныштық бермейді. Тұран елінің сұлу қыздарын, асыл бұйымдарын, қоңды малдарын әкетеді. Диқандардың енді ғана жайқалып өсіп келе жатқан егіндерін, бау-бақшаларын парсы әскері таптай береді.
Сол заманда Тұран елінде "арыстандай айбарлы, жолбарыстай жүректі, көк бөрідей тәкаппар Ер Тоңа" деген батыр жігіт бар екен. Ер Тоңа елден көп нөкер жинап, Иран әскеріне қарсы шығады.
Ақыры Тұран әскері жеңіп, Иран әскері ойсырай жеңіледі. Сол күннен бастап Ер Тоңаны "алып" деп атай бастайды. Енді ол халық алдында " Алып Ер Тоңа "деп аталады да Тұран патшасының тағына отырады.
Алып Ер Тоңа қайтыс болғанда, артында калған елі жоқтау шығарған. Сол жоқтау атадан балаға жетіп XI ғасырда Махмұт Қашқари жазған "Түркі сөздерінің жинағы" деп аталатын кітапқа енген. Бұл жоқтау ежелгі түркі әдебиеті мен фольклорінің алғашқы нұсқаларының бірі болып есептеледі . Жоқтау жырында опасыз дүниенің Алып Ер Тонаны да аямағаны, түркілердің оның қазасына қайғырып, бөрідей ұлып, жағасын жыртып жылағаны айтылады. Жоқтауда: "Ажал оғы жақсыларды құлатты, жамандар қалды",- дейді. Бұл жырдың қазақ халқының әдет-ғұрпындағы жоқтау айту салтының өте көне заманнан келе жатқанын байқаймыз. Жоқтау жырындағы ұйқастың да өзіндік ерекшелігі бар. Әдетте, шумақтың алғашқы үш тармағы (мысалы, бірінші шумағын алсақ, өлді ме? қалды ма? алды ма?) өзара ұйқасып, ал соңғы тармағы келесі шумақтың ақырғы жолымен ұйқасып (жыртылар, сүртілер) байланысады.
Объяснение:
ответ:
«капитанская дочка» - глубоко народное произведение. пушкин провел огромную работу по поиску материала для написания повести: читал архивные материалы, общался с очевидцами пугачевского восстания, собирал народные песни, пословицы, поговорки. поэтому повесть можно назвать и близкой к простым людям.
почти все эпиграфы к главам взяты из народного творчества. особое место в произведении занимает «заунывная бурлацкая» песня «не шуми, мати зеленая дубравушка» из главы «незваный гость». ее вдохновенно пели разбойники на пиру, посвященном взятию крепости. гринев, несмотря на свою молодость, все же понял ее глубокий смысл и был поражен услышанной «песней про виселицу, распеваемой людьми, обреченными виселице».
сюжет песни таков: грозный царь спрашивает детинушку, «крестьянского сына», с кем он воровал, «с кем разбой держал», еще много ли с тобой было товарищей? на что крестьянский сын отвечает «надеже православному царю»: «что товарищей у меня было четверо» : темная ночь, булатный нож, добрый конь и тугой лук. за такое признание жалует царь-государь мальчишке «виселицу». песня поражает читателя жизненностью и глубиной. эта песня – иллюстрация того, что власть всегда сильнее народа, что такие ситуации были, есть и будут в действительности. но эта песня также доказывает, что будут и «крестьянские сыны», воришки и бунтари, которые смогут сказать слово против, взглянуть в глаза врагу, не таясь во всем признаться, чтобы затем достойно погибнуть.
пугачев умен и прекрасно понимает, какую опасную игру затеял, но надеется : «а разве нет удачи удалому? ». понимают свое далеко незавидное положение и другие участники пира, соратники пугачева.
цель этой песни заключается в том, чтобы показать силу народа, который готов открыто бороться за свои права, не пугаясь предстать перед судом. пушкин перед песней подмечает, что ее любили разбойники, она была им близка тем, что рассказывала об их жизни. и, наверное, поэтому в момент победы, кажущейся радости, они поют песню о виселице… пугачев и его товарищи понимали безнадежность своего положения, но не могли больше стоять в стороне и спокойно смотреть, как крепостное право все больше превращает крестьян в рабов.
неограниченные возможности для обучения без рекламы со знаниями плюс
подробнее - на -