Аға жөнеледі... Отыз қыздың көзі менің де жүрегімді өртеп жібергендей болды. Оқ тиген самолеттей теңселіп, теп-тегіс еденде жаңа жыртылған тақтаның үстінен келе жатқандай сүріне аяңдап, бос орын іздеп, аудиторияның ең түкпіріндегі бос партаға қарай беттедім. II Ең артқы партаға келіп, еңкейіп, оның кітап қоятын қуысына әскери сумкамды, қоқайма фуражкамды сүңгітіп, енді отыра бергенімде дәл қасымнан дүр етіп бір топ көгершін кө-терілген іспеттеніп кетті. Олардың лапыл қаққан женіл қанаттарының жақыннан шыққан лебін де естіген сияқтандым. «Мұ
Жил да был в сказочном государстве большой зеленый великан по имени Шрек. Жил он в гордом одиночестве в лесу, на болоте, которое считал своим. и впархивал лесным зверюшкам разную хренотень прикрываясь красивыми словами о заботе о братьях наших меньших. Но однажды надоело нашему герою сидеть в болоте и платить отступные злобному коротышке - лорду Фаркуаду. и решил он стать волеизъявителем чаяний простых лесных жителей. Нов от однажды не поделил наш Шрек земляничную полянку с Факуадом, и беспечной жизни зеленого тролля пришел конец. Но лорд Фаркуад пообещал вернуть Шреку болото, если великан добудет ему прекрасную третий срок, в кресле лорда которое охраняется огнедышащим драконом...
