Помню свой первый школьный день – свое первое сентября. Это один из самых дорогих дней в моей жизни. Возле нарядной и красивой школы играет музыка. Много цветов. Как будто на праздничном вокзале кого-то провожают. И среди них – ты. Ты отправляешься в дальнюю дорогу, в путешествие в страну под названием Школа. За время этого путешествия мы узнали много нового, открыли неразгаданные тайны. Еще утром не догадывались, почему бывает день и ночь, а теперь можем сами кому угодно объяснить. Мы познакомились с различными растениями, и научились их сами выращивать. Мы узнали, что такое электричество, и оно стало нашим другом. И самое главное: мы поняли, какое великое чудо – книга. С каждым годом я с нетерпением жду первое сентября. Для меня это праздник, который я запомню на всю жизнь. Школьные годы – самые беззаботные и самые счастливые годы. Хотя некоторые так не считают и хотят быстрее покинуть школу, хотят быть самостоятельными, взрослыми. И порой забывают о том, что взрослый мир – очень непростой мир. У каждого из нас есть свои проблемы, которые нам кажутся очень важными. Мы считаем, что нас нагружают, не понимают, заставляют учиться, не разрешают долго гулять. Поэтому и мечтаем быстрее стать самостоятельными. Но мы не задумываемся о том, что во взрослой жизни намного тяжелее. М. Матусовский подметил, что вместе с окончанием школы заканчивается наше детство:
Тарихшы Манаш Қозыбаев 1921-22 жылдардағы аштық турасында: «1921-1922 жылдардағы аштық қазақтарды демографиялық апатқа әкелді. 1922 жылдың наурызында Қазақстанның батыс және солтүстік аймақтарында 2 миллион 350 мың адам аштыққа ұшырады, олардың көбі өлді» деп жазыпты. Кеңестiк билiктiң алғашқы 20-30-жылдарында қазақтар 4 миллионға жуық адамынан айырылды. 1921-1922-жылдардағы аштық кезiнде – 1млн 700 мың адам, 1932-1933-жылдары 2 млн 300 мыңға жуық адам қырылған. Мұны айғақтайтын деректер бар. 1992 жылы Деректі қолданып, сұрақтарға жауап беріңіз.
Тарихшы Манаш Қозыбаев 1921-22 жылдардағы аштық турасында: «1921-1922 жылдардағы аштық қазақтарды демографиялық апатқа әкелді. 1922 жылдың наурызында Қазақстанның батыс және солтүстік аймақтарында 2 миллион 350 мың адам аштыққа ұшырады, олардың көбі өлді» деп жазыпты. Кеңестiк билiктiң алғашқы 20-30-жылдарында қазақтар 4 миллионға жуық адамынан айырылды. 1921-1922-жылдардағы аштық кезiнде – 1млн 700 мың адам, 1932-1933-жылдары 2 млн 300 мыңға жуық адам қырылған. Мұны айғақтайтын деректер бар. 1992 жылы Деректі қолданып, сұрақтарға жауап беріңіз.
Тарихшы Манаш Қозыбаев 1921-22 жылдардағы аштық турасында: «1921-1922 жылдардағы аштық қазақтарды демографиялық апатқа әкелді. 1922 жылдың наурызында Қазақстанның батыс және солтүстік аймақтарында 2 миллион 350 мың адам аштыққа ұшырады, олардың көбі өлді» деп жазыпты. Кеңестiк билiктiң алғашқы 20-30-жылдарында қазақтар 4 миллионға жуық адамынан айырылды. 1921-1922-жылдардағы аштық кезiнде – 1млн 700 мың адам, 1932-1933-жылдары 2 млн 300 мыңға жуық адам қырылған. Мұны айғақтайтын деректер бар. 1992 жылы
Объяснение:
Помню свой первый школьный день – свое первое сентября. Это один из самых дорогих дней в моей жизни. Возле нарядной и красивой школы играет музыка. Много цветов. Как будто на праздничном вокзале кого-то провожают. И среди них – ты. Ты отправляешься в дальнюю дорогу, в путешествие в страну под названием Школа. За время этого путешествия мы узнали много нового, открыли неразгаданные тайны. Еще утром не догадывались, почему бывает день и ночь, а теперь можем сами кому угодно объяснить. Мы познакомились с различными растениями, и научились их сами выращивать. Мы узнали, что такое электричество, и оно стало нашим другом. И самое главное: мы поняли, какое великое чудо – книга. С каждым годом я с нетерпением жду первое сентября. Для меня это праздник, который я запомню на всю жизнь. Школьные годы – самые беззаботные и самые счастливые годы. Хотя некоторые так не считают и хотят быстрее покинуть школу, хотят быть самостоятельными, взрослыми. И порой забывают о том, что взрослый мир – очень непростой мир. У каждого из нас есть свои проблемы, которые нам кажутся очень важными. Мы считаем, что нас нагружают, не понимают, заставляют учиться, не разрешают долго гулять. Поэтому и мечтаем быстрее стать самостоятельными. Но мы не задумываемся о том, что во взрослой жизни намного тяжелее. М. Матусовский подметил, что вместе с окончанием школы заканчивается наше детство:
Деректі қолданып, сұрақтарға жауап беріңіз.
Тарихшы Манаш Қозыбаев 1921-22 жылдардағы аштық турасында: «1921-1922 жылдардағы аштық қазақтарды демографиялық апатқа әкелді. 1922 жылдың наурызында Қазақстанның батыс және солтүстік аймақтарында 2 миллион 350 мың адам аштыққа ұшырады, олардың көбі өлді» деп жазыпты. Кеңестiк билiктiң алғашқы 20-30-жылдарында қазақтар 4 миллионға жуық адамынан айырылды. 1921-1922-жылдардағы аштық кезiнде – 1млн 700 мың адам, 1932-1933-жылдары 2 млн 300 мыңға жуық адам қырылған. Мұны айғақтайтын деректер бар. 1992 жылы Деректі қолданып, сұрақтарға жауап беріңіз.
Тарихшы Манаш Қозыбаев 1921-22 жылдардағы аштық турасында: «1921-1922 жылдардағы аштық қазақтарды демографиялық апатқа әкелді. 1922 жылдың наурызында Қазақстанның батыс және солтүстік аймақтарында 2 миллион 350 мың адам аштыққа ұшырады, олардың көбі өлді» деп жазыпты. Кеңестiк билiктiң алғашқы 20-30-жылдарында қазақтар 4 миллионға жуық адамынан айырылды. 1921-1922-жылдардағы аштық кезiнде – 1млн 700 мың адам, 1932-1933-жылдары 2 млн 300 мыңға жуық адам қырылған. Мұны айғақтайтын деректер бар. 1992 жылы Деректі қолданып, сұрақтарға жауап беріңіз.
Тарихшы Манаш Қозыбаев 1921-22 жылдардағы аштық турасында: «1921-1922 жылдардағы аштық қазақтарды демографиялық апатқа әкелді. 1922 жылдың наурызында Қазақстанның батыс және солтүстік аймақтарында 2 миллион 350 мың адам аштыққа ұшырады, олардың көбі өлді» деп жазыпты. Кеңестiк билiктiң алғашқы 20-30-жылдарында қазақтар 4 миллионға жуық адамынан айырылды. 1921-1922-жылдардағы аштық кезiнде – 1млн 700 мың адам, 1932-1933-жылдары 2 млн 300 мыңға жуық адам қырылған. Мұны айғақтайтын деректер бар. 1992 жылы