Перанясенне ўласцівасцей адной з'явы на іншую, чым-небудзь падобную да яе называецца ...
Апісанне ці малюнак прыроды ў літаратурным творы, які дае магчымасць уявіць
месца дзеяння, характарызуе душэўны стан героя, яго паводзіны...
Народнае паданне, у якім увасоблены ўяўленні нашых продкаў пра паходжанне
свету, жыццё прыроды і месца ў ёй чалавека...
тоо
на тобу по здоры.
Цiхан Пратасаiцкi i Iван Лiпскi -- людзi духоуна аблiнава ныя. Яны нецiкавыя i як чалавечыя iндывiдуальнасцi. У iх характарыстыках падкрэслена адно: яны упарта трымаюцца за шляхецтва, нават ставяць пад пагрозу шчасце сваiх дзяцей Грышкi i Марысi. Больш разнабакова паказаны Харытон Куторга. Гэта бывалы, нават "пiсьменны чалавек". Ён не паузбалены пачуцця гумару, досцiпу. Куторга выдае сябе за чалавека свецкага з далiкатнымi манерамi. Ён пры сустрэчы з жанчынамi цалуе iм ручкi, умее спяваць любоуныя рамансы, хiтрэйшы за астатнiх. Маючы 60-i гадовы, ён сватаецца да 17-гадовай Марысi, згаджаецца нават "крыва прысягнуць” супраць Лiпскага, каб Пратасавiцкiя аддалi за яго дачку. Але стары залетнiк трапляе у недарэчнае становiшча. Яго заляцаннi з пагардай адхiляе Марыся.
Кручкоу, якi прыязджае на разгляд справы Лiпскага i Пратасавiцкага, паводзiць сабе нахабным чынам, дзейнiчае ад iмя "найяснейшай кароны", увесь час на "усемiлайсцiвейшыя царскiя указы". Паводзiны Кручкова сярод шляхты -- з'едлiвая пародыя на правасуддзе. Не паспеу ён пачаць "разбiрацельства", а ужо гучыць яго загад, каб шляхта несла хабар. Кручкоу добра ведае натуру цемнай шляхты i упэунены, што кожны вытрасе кашалёк, каб не быць бiтым лазой. Нахабству i цынiзму Кручкова няма межау. Ён так вольна адчувае сябе сярод цемнай, запалоханай яго прыгаворамi i штрафамi шляхты што не лiчыць патрэбным захоуваць нават знешнюю форму правасуддзя. Ён аб'яуляе вiнаватым тых, хто нi якiх адносiн да справы не мае.
У знешнiм аблiччы Кручкова вiдаць камiчнае завастрэнне. Аутар звяртае увагу на яго доугiя вусы. Кручкоу -- вобраз гратэскавы . У iм сабрана самае характэрнае для царскага чыноунiцтва. Марцiнкевiч сiмпатызуе асобным прадстаунiкам шляхты -- якiя менш "хварэюць на шляхецтва". Гэта Грышка i Марыся. Вышэй за усе яны ставяць свае шчасце, свае пачуццi. Грышка i Марыся – станоучыя героi камедыi. Яны пратэстуюць супраць устарэлых поглядау i звычаяу. Маладыя людзi успрымаюць недарэчнасць старых саслоуных традыцый не столькi разумам колькi сэрцам. Яны яшчэ не узнiмаюцца да усвядомленага пратэсту супраць аджыушых форм жыцця. Свае шчасце хочуць уладзiць з дапамогай станавого прыстава якога задобрываюць хабарам.
ответ: Беларуская музыка ўвайшла ў сусветную культуру як яркае і самабытнае з'ява. Каранямі Беларуская народная музыка сыходзіць у старажытнасць, да вытокаў культуры ўсходніх славян. Гэта дае разуменне агульнасці традыцый у музыцы сярод блізкіх народаў. Беларуская музыка, як і музыка іншых яе брацкіх народаў, мае самабытныя, яркія і дзіўныя народныя традыцыі. Вялізная роля ў музыцы беларускага народа адведзена царкоўнай тэматыцы. Акрамя гэтага, знайшоў сваё праява яшчэ адзін важны і яркі аспект. Нацыянальная музыка выявілася ў народных танцах і скоках. Імі можна любавацца на разнастайных святах ва ўсіх месцах Беларусі. Абрады і звычаі беларускага народа з'яўляюцца адлюстраваннем светаадчування чалавека таго часу, яго імкнення выказаць пэўную ідэю, пачуццё. Па сваіх функцый іх можна падзяліць на каляндарныя, сямейныя і грамадскія.
Объяснение: