Поступ вясны Гамаленьку, але з кожным днём усё см.лей і ўлаларней на-
ступала вясна. Снег проста ўвачавідкі ас...даў, мрачне і
а...соўваўся як мага далей ад платоў і прызбаў. У дзень капала са
стрэх. Гаветра в...льгатнела. Зіма, праўда, не хацела здавацца. На
10ч уедліва браўся яршысты марозік, сцягваў тонкім празрыстым
ля...ком лужы. Ранкам ц. русіў дробны, як манка, сняжок. Але
саўладаць з ц...плом ужо не магла старая і, абагрэтая ячэ
1...смелым сонцам, плакала ...чодрымі слёзнымі калясамі.
Памятано, мы з Мальвінаю ішлі па л...слой караністай дароз... .
Абапал устоды рыжэла прымятая трава. Дзе-н...дзе ч...рпела ле-
тан...е лісце. Ула...чынах было бела ад кураслепу. Маладыя
бяро...кі не ўтрымаліся ад спакусы, каб не падарсіць у сваіх но-
светла-3...лёных абновах. Старыя дрэвы не спяшаліся,
11...чага чакалі.
Iя самай дарогі, пад тоўстай, карыстай бярозай, мы натрапілі
невялікае драўлянае кары...да, поўнае бярозавіку, і
ўзрадаваліся, як дзеці. 1 авылера...кі пусціліся да балацявіны, вы-
рвалі па ч. pнaгaлoвiне і праз іх пілі гэты чысты, як сляза, сок
ВЫХ
Вясы.
t
Потым мы бочылі знае. Джанай дарогі, пайшлі лесам. Пад
11агамі блытаўся зялёны ягаднік. Пахла хво...й.
Мы спусціліся ў ла...чыну і спыніліся, уражаныя. На
руснічных барвл1ках сям-там чырванелі ягады, буйныя і са-
і тыя. Грабыўшы зіму пад снегам, яны не толькі не canca-
1: іся, а яшчэ болей пасмачнеді.​

Віктар Карамазаў "Дзяльба кабанчыка"

Героі: Сцяпан, маці, Лёнік, Віця, Ёська, Ганна, Ніна, Коля, Волька, Андрэйка, Вера.

Тэма, праблема: я думаю аўтар хацеў паказаць што маці будзе заўсёды любіць сваіх  дзяцей аднолькава і будзе старацца зрабіць для іх усё самае лепшае.

Кароткі змест: У маці былі дзеці. Яна іх расціла, вучыла, але калі яны выраслі, яны забыліся што яна для іх зрабіла. І цяпер толькі калі маці сказала што будзе рэзаць кабанчыка да яе прыехалі дзеці. Калі ўсе палучылі сваю частку яны раз'ехаліся нічога не пакінуўшы маці. І з ёй астаўся толькі Сцяпан каб памагчы ёй па хазяйстве. 

У апавяданні В. Карамазава «Дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну» . Але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці.  Маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: Веру, Ніну і Сцяпана. Мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а дапамагае маці толькі адзін Сцяпан. Вера і Ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. Не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. I даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. Пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры Ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. Яна прыехала не дамоў, а ў госці. Ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках дапамагчы маці па гаспадарцы? Канешне, не. Ды яна і не збіралася дапамагаць. Яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. Але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «Смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, гадаючы, каму пакласці, а сёстры і Коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў...» Сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. Адзін толькі Сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку» . Аднаму Сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. Менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак.