В
Все
М
Математика
О
ОБЖ
У
Українська мова
Х
Химия
Д
Другие предметы
Н
Немецкий язык
Б
Беларуская мова
М
Музыка
Э
Экономика
Ф
Физика
Б
Биология
О
Окружающий мир
У
Українська література
Р
Русский язык
Ф
Французский язык
П
Психология
О
Обществознание
А
Алгебра
М
МХК
Г
География
И
Информатика
П
Право
А
Английский язык
Г
Геометрия
Қ
Қазақ тiлi
Л
Литература
И
История
EdwardLab
EdwardLab
30.11.2021 11:21 •  История

:Сочини небольшой рассказ..О ДОСТИЖЕНИЯХ НАРОДОВ АНТИЧНОЙ ЕВРОПЫ В СФЕРЕ ИСКУССТВА...используй слова;искусство,храм,архитектура,театр,статуй,колонны,живопись.

Показать ответ
Ответ:
Vafelka471
Vafelka471
17.02.2020 15:05
Бекініс, қорған, қамал — тұрақты әскері, қару-жарағы бар, қажетті азық-түлік, т.б. нәрселермен қамтамасыз етілген, әскери-стратегиялық тұрғыдан маңызды, жау қоршауында қалған жағдайда ұзақ уақыт қарсыласуға мүмкіндігі мол әскери тұрақ. Ол теңіз (теңіз жағалауы) Бекінісі және құрлықтық Бекініс болып бөлінеді. Теңіз (теңіз жағалауы) Бекінісі әскери флот күштерінің шұғыл әрекет тірегі ретінде қызмет етеді. Мұндай Бекіністер құрамында теңізге, ішкі рейдтерге шығуға оңтайлы бірнеше (жабық) аралдар, сондай-ақ, қорғанысқа, кемелер мен қайықтарды жөндеуге, жабдықтауға қажетті құралдар болады. Теңіз жағалауында Бекіністік құрылыстар жүргізу, қорғану туралы алғашқы жазба деректер Филон Византийский (б.з.б. 3 ғ.), Витрувий (б.з.б. 1 ғ.), Аполлодар (2 ғ.), Вегеция (4 ғасырдың соңы — 5 ғасырдың бас кезі) еңбектерінде кездеседі. Құрлықтық Бекініс алғашында топырақ үйіндісімен, таспен, ағашпен, т.б. материалдармен қоршалған елді мекен түрінде болды. Ал көшпелілер әскерлері жылжымалы Бекіністер құру әдістерін қолданған. Кейін қалалық мәдениеттің өркендеуіне байланысты қорғаныс құрылыстары бар Бекіністер, қамалдар салына бастады. Мұндай елді мекенді, қамалдарды қорғау тұрғындардың өз күшімен жүзеге асырылған. Ертедегі мемлекеттер мен қалаларда әскер пайда болып, құрылыс өнерінің дамуы мен арзан жұмыс қолдарының (құлдар) көбеюіне байланысты көне қалалар айналасы мұнаралы қабырғалармен, ормен қоршалатын болды. Мысалы, парсылар астанасы Сузы үш қатар мұнаралы қабырғалармен қоршалған. Орта Азия мен көне Қазақстан жерінде де мұндай көп қатарлы Бекіністер аз болмаған. Олардың орындары ондап саналады. Б.з-дың алғашқы ғасырларында Сырдың оң жағасынан бой көтерген Сауран қаласының да бірнеше бекініс қабырғалары болған. Бекіністің сыртқы қоршауы құлаған жағдайда, ең соңғы кедергі есебіндегі тірек-қорғаны — цитаделі (гректерде — акрополь, римдіктерде — капитолий) салынған. Үлкен аумақты ел шетінен қорғауға арналған шекаралық Бекіністер Қытайда (Ұлы Қытай қорғаны), Мысырда, Ассирияда, Вавилонда, Иранда, Римде, т.б. елдерде қолданылған. Орта ғасырларда Батыс Еуропада ірі жер иелерінің қорған-сарайлары (замоктар), қорғандары күшейтілген қарулы әскері бар қалалар мен монастырьлар түріндегі Бекіністер пайда болды. Қорған-сарайлар ірі жер иелерінің тұрғын жайы мен қол астындағы халықтан алым-салық жинау, ұрыс қимылдарын жүргізу мақсатында жасақталған қарулы әскері орналасатын тұрақ қызметін атқарды. 13 — 14 ғасырларда тек Францияда ғана 50 мыңға жуық қорған-сарайлар, қарулы әскері бар қалалар мен монастырьлар болды. Оқ-дәрімен атылатын қарулардың пайда болуына байланысты (18 — 19 ғасырлардан бастап) теңіз жағалауындағы Бекініс қабырғаларының алдыңғы жағынан қосымша форттар салына бастады. 19 ғасырдың аяғында Бекініс құрылысына бетон және оқ өтпейтін құрылымдар қолданылатын болды. 1-дүниежүзілік соғыс қарсаңында Еуропа территориясында әр түрлі дәрежедегі 150-ден астам Бекініс болды. Қару-жарақтар мен әскердің Бекіністерге топталуы қарсыластарға артиллериядан бастырмалата соққы беру арқылы бас көтертпей тастауына мүмкіндік беретін. Сондықтан, қарулы күштерді әр жерге бөліп орналастыру қажеттігі туындады. 1-дүниежүзілік соғыстан кейін Бекіністер орнына әскери шептер өмірге келді.[1]
0,0(0 оценок)
Ответ:
mahin2
mahin2
06.03.2020 01:55

ВОЗНИКНОВЕНИЕ МОСКОВСКОГО КНЯЖЕСТВА

Монголо-татарское нашествие привело к тому, что центр русской экономической и политической жизни переместился на северо-восток бывшей Киевской державы. К концу XIII в. здесь существовало 13 удельных княжеств. Титул ”главного” князя – великого князя владимирского – не был номинальным: кроме собственного удела под его властью находилось ”столичное” Владимирское княжество. С начала XIV в. борьбу за великое княжение владимирское повели Тверь и Москва, стремясь захватить политическое верховенство на Руси.

Временем основания Москвы считается 1147 год. В этом году княживший в Ростово-Суздальской земле, к которой относилась Москва, князь Юрий Долгорукий послал приглашение черниговскому князю: ”Прииде ко мне во град Москов”. Таково первое упоминание в летописях о Москве.

Московское княжество возникло в 70-е гг. XIII в. Оно занимало выгодное географическое положение, находясь на пересечении речных и сухопутных путей на западе Северо-Восточной Руси, в относительном удалении от Золотой Орды.

Первым московским удельным князем стал в 1276 г. сын Александра Невского Даниил Александрович (1276–1303). При нем началось быстрое расширение Московского княжества. В 1301–1303 гг. к Москве были присоединены Коломна, Переяславское княжество, Можайск.

В начале XIV в. Московское княжество стало одним из крупнейших в Северо-Восточной Руси и испытывало экономический подъем, чему быстрое увеличение населения за счет притока крестьян и ремесленников из других княжеств, более доступных грабительским набегам монголо-татар. Новый московский князь Юрий Данилович (1303–1325) вступил в борьбу за великое княжение владимирское, невзирая на то что Орда до 1317 г. поддерживала тверского князя.

НАЧАЛО СОПЕРНИЧЕСТВА МОСКВЫ И ТВЕРИ

Первым из московских князей вступил в борьбу за великое княжение владимирское Юрий Данилович (1303–1325).

Главными соперниками московских князей в борьбе за великокняжеский Владимирский стол были тверские князья, имевшие на него больше прав как представители старейшей ветви. Тверь стала центром княжества в 1247 г. В 1304 г. ярлык на великое княжение получил Михаил Тверской, стремившийся к полновластному правлению во всей Руси. Используя напряженные отношения тверского князя с Новгородом и митрополитом Петром, а позднее и свою женитьбу на сестре золотоордынского хана, Юрий Данилович в 1317 г. сумел в конце концов получить ярлык и отстранить своего конкурента Михаила Тверского, который был убит в Орде в 1318 г. по проискам московского князя. Около 10 лет соперничество шло с переменным успехом. Политика передачи ярлыка князьям из соперничающих родов позволяла Орде не допустить усиления отдельных княжеств, используя княжеские междоусобицы как предлоги для грабительских вторжений. В 1325 г. Юрий Данилович был убит в Орде одним из сыновей Михаила Тверского, который отомстил за смерть отца.

ИВАН I КАЛИТА (1325–1340)

В 1327 г. в Твери вспыхнуло восстание, вызванное бесчинствами, которыми сопровождался сбор дани отрядом Чолхана. Татары были перебиты. Этим воспользовался московский князь Иван I Калита (1325–1340). Он присоединился к карательной экспедиции. Тверская земля подверглась погрому и надолго вышла из политической борьбы. В награду за подавление восстания Иван Калита получил в 1328 г. ярлык на великое княжение, а также право сбора монгольской дани со всех русских земель, дававшее ему значительные преимущества.

Сбор дани великим князем делал регулярными связи между княжествами. Союз княжеств, сначала подневольный и финансовый, послужил основой объединения русских земель вокруг Москвы.

При Иване Калите продолжалось расширение Московского княжества. Он смог, не прибегая к оружию, расширить территорию княжества путем ”купель” – получая у хана за богатые дары ярлыки на отдельные земли (Углич, Галич, Белоозеро) .

Иван Калита поддерживал тесные контакты с ордынскими ханами, что обеспечило длительную передышку от новых вторжений, дало возможность укрепить княжество, накопить силы.

Объяснение:

0,0(0 оценок)
Популярные вопросы: История
Полный доступ
Позволит учиться лучше и быстрее. Неограниченный доступ к базе и ответам от экспертов и ai-bota Оформи подписку
logo
Начни делиться знаниями
Вход Регистрация
Что ты хочешь узнать?
Спроси ai-бота