Часть речи: Часть речи слова асан - Существительное Морфологические признаки: Начальная форма: асана Постоянные признаки: неодушевленное Непостоянные признаки: множественное число, родительный падеж Синтаксическая роль слова «асан» в предложении: зависит от контекста предложения. Формы слова: асан асана асанам асанами асанах асане асаной асаною асану асаны
Часть речи
Часть речи слова су — имя существительное.
Морфологические признаки
Начальная форма: су (именительный падеж единственного числа);
Постоянные признаки: нарицательное, неодушевлённое, средний род, 2-е склонение;
В предложении имя существительное в именительном падеже чаще всего бывает подлежащим (су), реже — именной частью составного сказуемого, приложением. Смотрите по контексту
Қыс айлары суық болады.Айнала аппақ қалың қар жатады.Қыс мезгілінде қыстап қалатын құстарға азық табу қиын. Қыста азық табу қиын болғандықтан ,олар адамға жақын жүреді.Қыстап қалатын құстар-торғай,көгершін,қарға ,сауысқан ,сары шымшық,тоқылдақ. Сауысқан ,қарға кез келген тамақты көрек ететін құстар.Олар қардың астынан қазып түрлі тамақ қалдықтармен көректенебереді.Тоқылдақ ағаштың арасындағы бунақденелілерді тауып көректенеді,Ал қар бетіне түскен оның қалдықтарын торғайлар ,сары шымшықтар теріп жейді.Көгершіндер адамаға аса жақын жүреді. Балалар құстарға жем береді,нанның қалдықтарын береді.Құстардың табиғатқа пайдасы зор.Олар ағаштарды ,егінді зиянды құрттардан қорғайды.Сондықтан балалар құстарды қорғап қамқорлап жүреді.
Часть речи: Часть речи слова асан - Существительное Морфологические признаки: Начальная форма: асана Постоянные признаки: неодушевленное Непостоянные признаки: множественное число, родительный падеж Синтаксическая роль слова «асан» в предложении: зависит от контекста предложения. Формы слова: асан асана асанам асанами асанах асане асаной асаною асану асаны
Часть речи
Часть речи слова су — имя существительное.
Морфологические признаки
Начальная форма: су (именительный падеж единственного числа);
Постоянные признаки: нарицательное, неодушевлённое, средний род, 2-е склонение;
Непостоянные признаки: именительный падеж, единственное число.
Синтаксическая роль
В предложении имя существительное в именительном падеже чаще всего бывает подлежащим (су), реже — именной частью составного сказуемого, приложением. Смотрите по контексту