Менің атам Сыдықов Құсайын 1914 жылы Семей облысының Ақсуат ауданында дүниеге келген. 1941 жылы ол әскер қатарына шақырылды, лейтенант шенімен 8-гвардиялық атқыштар дивизиясының рота командирі болып қызмет етті, орыс тілін жетік білді. Атасы Құсайынға 1944 жылы маусымда дивизия командирлігі ерлігі үшін марапатталды. Өздеріңіз білесіздер, соғыс кезінде үйге бару Кеңес Одағының Батыры атағына тең болды.Майданға оралғаннан кейін ол шайқасты жалғастырып, 1944 жылы 4 қарашада Латвия КСР аумағында ерлікпен қаза тапты. Атамыздың соңғы хаты 1944 жылы 13 қазанда жазылған. Ауруханада жатып, ол туыстарына өлеңмен хат жазды, сарғайған хаттар бізде сақталады. Қазақта атам өз ротасының ерлігі, олардың фашизмді жеңетін күнді қалай жақындататыны туралы жазған.71 жыл бойы атамыздың жерленген жерін іздеп, ақыры таптық. Биыл Ұлы Жеңістің 70 жылдығын тойлау кезінде анам Бақыт Құсайынқызы Сыдықова және мен 8-12 мамырда атамның зиратына бардық, ол Добеле қаласындағы көпірлі қабірге қайта жерленді. Латвия Республикасы.1911 жылы туған ағасы Сыдықов Қамзабайдың жерленген жерін атам екеуміз тапқанымыз өте қуанышты. Ол 47-механикаландырылған бригадасында атқыш болып қызмет еткен, Литва Республикасының Кретинга қаласында жерленген. Біз де атамның қабіріне бардық. Олар қазақтың дәстүрі бойынша аталарымыздың туған жерлерінен бір уыс жер алып, құран оқыды.
1941 жылы сіз майданға аттандыңыз. Үйде сені әйелің мен балаларың күтті. Сіздің әр хатыңызда олар граната жарылыстарын, сарбаздардың айқайларын естігендей болды, бірақ олардан мықты кеңес армиясы жоқ екенін білді.
Күнде таңертең балалар үйде қалды, ал анам далаға жұмысқа кетті. Ол басқа әйелдермен бірге шинель тігеді, жаралыларға қарады. Бір күні таңертең ол көзіне жас алып, сенің жараланғаныңды және ауруханада екеніңді жазған балаларға хат оқыды. Сіз өзіңіздің отбасыңыздың сізді күтетінін білгендіктен аман қалдыңыз.
Енді сіздің шөберелеріңіз сізді мақтан тұтады. Өйткені, сіз Жеңіске соншама батылдық пен батылдық салдыңыз, енді оған ешкім күмәнданбайды. Бұл біздің есімізде әрқашан сақталады. Бұл соғыс әрдайым біздің жадымызда қалады. Жеңіс үшін рахмет!
Менің атам Сыдықов Құсайын 1914 жылы Семей облысының Ақсуат ауданында дүниеге келген. 1941 жылы ол әскер қатарына шақырылды, лейтенант шенімен 8-гвардиялық атқыштар дивизиясының рота командирі болып қызмет етті, орыс тілін жетік білді. Атасы Құсайынға 1944 жылы маусымда дивизия командирлігі ерлігі үшін марапатталды. Өздеріңіз білесіздер, соғыс кезінде үйге бару Кеңес Одағының Батыры атағына тең болды.Майданға оралғаннан кейін ол шайқасты жалғастырып, 1944 жылы 4 қарашада Латвия КСР аумағында ерлікпен қаза тапты. Атамыздың соңғы хаты 1944 жылы 13 қазанда жазылған. Ауруханада жатып, ол туыстарына өлеңмен хат жазды, сарғайған хаттар бізде сақталады. Қазақта атам өз ротасының ерлігі, олардың фашизмді жеңетін күнді қалай жақындататыны туралы жазған.71 жыл бойы атамыздың жерленген жерін іздеп, ақыры таптық. Биыл Ұлы Жеңістің 70 жылдығын тойлау кезінде анам Бақыт Құсайынқызы Сыдықова және мен 8-12 мамырда атамның зиратына бардық, ол Добеле қаласындағы көпірлі қабірге қайта жерленді. Латвия Республикасы.1911 жылы туған ағасы Сыдықов Қамзабайдың жерленген жерін атам екеуміз тапқанымыз өте қуанышты. Ол 47-механикаландырылған бригадасында атқыш болып қызмет еткен, Литва Республикасының Кретинга қаласында жерленген. Біз де атамның қабіріне бардық. Олар қазақтың дәстүрі бойынша аталарымыздың туған жерлерінен бір уыс жер алып, құран оқыды.
Объяснение:
Құрметті ардагер!
1941 жылы сіз майданға аттандыңыз. Үйде сені әйелің мен балаларың күтті. Сіздің әр хатыңызда олар граната жарылыстарын, сарбаздардың айқайларын естігендей болды, бірақ олардан мықты кеңес армиясы жоқ екенін білді.
Күнде таңертең балалар үйде қалды, ал анам далаға жұмысқа кетті. Ол басқа әйелдермен бірге шинель тігеді, жаралыларға қарады. Бір күні таңертең ол көзіне жас алып, сенің жараланғаныңды және ауруханада екеніңді жазған балаларға хат оқыды. Сіз өзіңіздің отбасыңыздың сізді күтетінін білгендіктен аман қалдыңыз.
Енді сіздің шөберелеріңіз сізді мақтан тұтады. Өйткені, сіз Жеңіске соншама батылдық пен батылдық салдыңыз, енді оған ешкім күмәнданбайды. Бұл біздің есімізде әрқашан сақталады. Бұл соғыс әрдайым біздің жадымызда қалады. Жеңіс үшін рахмет!
Объяснение: