Біз тәуелсіздікті ақылмен, ата-баба жолымен алдық деп ойлаймын. Н.Ә. Назарбаев, Елбасы- тәуелсіздік, еркіндік, теңдік, бостандық. Бұл сөздер біз үшін жай ғана сөздер емес, әр қазақтың жүрегінде ерекше орын алатын, талай тарихымызды еске түсіретін, қаншама ғасырлар, жылдар бойғы қазақтың аңсаған, армандаған сөздері еді. Міне, қазір біз ол сөздерді еш қымсынбай айтатын дәрежеге жеттік. «Тәуелсіздік» деген құлаққа жағымды ұғымды естігенде, жүрегіңе бір мұңды оқиғалар мен қазақтай ұлы халықтың аянышты тағдыры, ұлы батырлары мен ер жүрек ұлдары, ардагерлер, қиыншылықты көп көрген дана қарттары еріксіз еске түседі. Ол кездерде балалардың балалық шақтары біз сияқты сыңғырлаған алаңсыз тәтті күлкімен емес, ата – анасынан айырылып зарлап жылаған бала үндерімен, балалардың далада асыр салып ойнауымен емес,қай жақтан жау келер екен деп жалтақтаумен өткен еді. Қазақ халқы талай қиыншылықтар мен қан майдандарды басынан өткеріп, талай рет тұтастай қырылып кете жаздаған еді.Дегенмен Халықтың тәуелсіздікке деген құштарлығы олардың кері шегінуіне жол бермеді. Бірлігі жарасқан, Тәуелсіз еліміздің тұғырлы биіктерін енді біз бағындыратын боламыз. Қастерлі Тәуелсіздігіміздің қадірін білейік!
Құсбегілер қолындағы құсын аңға салуға мамыр, маусым айларынан бастап баптайды. Алдымен қансоқты, қызыл сияқты маңызды жем беріп, түлету үшін семіртеді. Бұл кезді қызылға отырғызу немесе түлету деп атайды. Құс түлегі бапты болса, аз күнде-ақ бой жүні сүзіліп, салаланып сала береді. Ал түлек бапсыз болса, жемі қуатсыз немесе маңызсыз болса құстың бой жүні жымдаспай қобырап, қауырсындары бунақталып дұрыс жетілмейді. Қазақ құсбегілерінің қолындағы құсты тиісті бап, күйіне қарай ашықтыруы, қоялатуы (құстыру), шаятыны (ішін жүргізу) болады.
Қоялату үшін бармақтай ақ киізді әбден жуып тазартып, майға орап қылғыттырып жіберсе аздан соң құсып, ішіндегі бар қоясы құсықпен бірге түседі.
Ішін шайып ашықтыру үшін тырна жілігінен жасалған түтіктен бір-екі рет қызыл шай жұтқызады.
Біз тәуелсіздікті ақылмен, ата-баба жолымен алдық деп ойлаймын. Н.Ә. Назарбаев, Елбасы- тәуелсіздік, еркіндік, теңдік, бостандық. Бұл сөздер біз үшін жай ғана сөздер емес, әр қазақтың жүрегінде ерекше орын алатын, талай тарихымызды еске түсіретін, қаншама ғасырлар, жылдар бойғы қазақтың аңсаған, армандаған сөздері еді. Міне, қазір біз ол сөздерді еш қымсынбай айтатын дәрежеге жеттік. «Тәуелсіздік» деген құлаққа жағымды ұғымды естігенде, жүрегіңе бір мұңды оқиғалар мен қазақтай ұлы халықтың аянышты тағдыры, ұлы батырлары мен ер жүрек ұлдары, ардагерлер, қиыншылықты көп көрген дана қарттары еріксіз еске түседі. Ол кездерде балалардың балалық шақтары біз сияқты сыңғырлаған алаңсыз тәтті күлкімен емес, ата – анасынан айырылып зарлап жылаған бала үндерімен, балалардың далада асыр салып ойнауымен емес,қай жақтан жау келер екен деп жалтақтаумен өткен еді. Қазақ халқы талай қиыншылықтар мен қан майдандарды басынан өткеріп, талай рет тұтастай қырылып кете жаздаған еді.Дегенмен Халықтың тәуелсіздікке деген құштарлығы олардың кері шегінуіне жол бермеді. Бірлігі жарасқан, Тәуелсіз еліміздің тұғырлы биіктерін енді біз бағындыратын боламыз. Қастерлі Тәуелсіздігіміздің қадірін білейік!
Мен өз еліммен мақтан етемін!
Құсбегілер қолындағы құсын аңға салуға мамыр, маусым айларынан бастап баптайды. Алдымен қансоқты, қызыл сияқты маңызды жем беріп, түлету үшін семіртеді. Бұл кезді қызылға отырғызу немесе түлету деп атайды. Құс түлегі бапты болса, аз күнде-ақ бой жүні сүзіліп, салаланып сала береді. Ал түлек бапсыз болса, жемі қуатсыз немесе маңызсыз болса құстың бой жүні жымдаспай қобырап, қауырсындары бунақталып дұрыс жетілмейді. Қазақ құсбегілерінің қолындағы құсты тиісті бап, күйіне қарай ашықтыруы, қоялатуы (құстыру), шаятыны (ішін жүргізу) болады.
Қоялату үшін бармақтай ақ киізді әбден жуып тазартып, майға орап қылғыттырып жіберсе аздан соң құсып, ішіндегі бар қоясы құсықпен бірге түседі.
Ішін шайып ашықтыру үшін тырна жілігінен жасалған түтіктен бір-екі рет қызыл шай жұтқызады.